شوهر جان !

از کوله بار اکنون، برایت سکوت آوردم، سکوت.... تو بگو کدامین واژه را، فریاد باید کرد...

شوهر جان !

از کوله بار اکنون، برایت سکوت آوردم، سکوت.... تو بگو کدامین واژه را، فریاد باید کرد...

و از رفتن است که پیروز باز می گردی...

 
تا نکوشی در نخواهی یافت،
و اگر به تمامی نکوشی،نکوشیده ای.
آزموده تر تیرت را به سویش روانه می کنی،
هر آنچه در توان داری به کار می گیری،
و اگر با تمام وجود کوشیدی و باز،
ناکام ماندی،
زنهار که شکست نخورده ای،
آنگاه که به سوی رویاهایت بال می گشایی،
چه اهمیتی دارد که آنها چگونه اند.
از رسیدن است که می بالی،
از کوشیدن است که می آموزی،
و از رفتن است که پیروز باز می گردی.
 
لین پارسونز
نظرات 1 + ارسال نظر
با مرام سه‌شنبه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 13:24

همیشه رفتن رسیدن نیست.ولی برای رسیدن باید رفت...
در بن بست هم راه اسمان باز است
پرواز بیاموز...


دکتر علی شریعتی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد