دلم گرفته برایت

نه از قبیله ابرم، نه از تبار کویرم
که بی بهانه بگریم، و بی ترانه بمیرم
ستاره ای به درخشندگی ماه که دیری است
به دست توده ای از ابرهای تیره اسیرم
فرو نمی کشد این آب ، آتش عطشم را
خوشا که باز بیفتد به چشمه سار مسیرم
دلم گرفته برایت ولی اجازه ندارم
که از نسیم و پرنده، سراغی از تو بگیرم
براستی که برادر، منی که مردم این شهر
از اوج قله عزت، کشیده اند به زیرم
چگونه دست کسی را به دوستی بفشارم
.چگونه حرف کسی را به آشتی بپذیرم 

---

"ارزش هر کس به حرفهایی نگفته ای است که برای گفتن دارد."
حالا اگه کسی هیچ حرفی واسه گفتن نداشته باشه چی؟!