انتظار ...

چه انتظار عجیبی! تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی! عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت! چه بیخیال نشستیم، نه کوششی نه وفایی! فقط نشسته و گفتیم: خداکند که بیایی... !