با اجازه خدا !

زندگی دیکته گفت و ما همش غلط پشت غلط

عشقو نوشتیم با الف نقطه گذاشتیم ته خط

منو از اول همه جا نشوندن آخرکلاس

حالا میگن یه کاری کن میگن حسابت با خداس

خدا اجازه من دلم بسته به زنجیر غمت

نگاه نکن به جرم من نگاه بکن به کرمت

خونه ی بی چراغ من از تو همیشه روشنه

بخشش چندمه تو و توبه ی چندمه منه؟

تو بهترین رفیقمی نمیشه از تو دل جدا

گمم نکن تو تاریکی دستمو ول نکن خدا

خدا اجازه من دلم بسته به زنجیر غمت

نگاه نکن به جرم من نگاه بکن به کرمت

...همین...

پ.ن. 1 : برگشت خودم به دنیای مجازی رو به همتون تبریک میگم...

پ.ن. 2 : خطا از من است، می دانم . از من که سالهاست گفته ام “ایاک نعبد”، اما به دیگران هم دلسپرده ام. از من که سالهاست گفته ام ” ایاک نستعین”، اما به دیگران هم تکیه کرده ام...اما رهایم نکن، بیش از همیشه دلتنگم، به اندازه ی تمام روزهای نبودنم!

پ.ن. 3 : شاعر این شعر زیبا آقای دکتر امیر حسین اللهیاری می باشد.