شب
در چشمان من است
به سیاهی چشمهایم نگاه کن
روز در چشمان من است
به سفیدی چشمهایم نگاه کن
شب و روز در چشمان من است
به چشمهای من نگاه کن
چشم اگر فرو بندم
جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت
وقتی
گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید
وقتی عطش طعم تو را با اشک هایم می چشید
من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
پ.ن.1: هر چه فریاد است از چشمان او خواهم شنید! / هر چه را او سعی دارد بی صدا پنهان کند
پ.ن.2: داد چشمان تو در کشتن من دست به هم / فتنه برخاست چو بنشست دو بد مست به هم...
پ.ن.3: این چشم ها، از من دلیل تازه می خواهند...
پ.ن.4: من دفتری پُر از غزلم، ناب ِ ناب ِ ناب... چشمی که عاشقانه بخواند مرا کم است!
پ.ن.5: آمدی، چشمم روشن شد... رفتی، چشمم تر...
چشمانت را برای زندگی می خواهم
اسمت را برای دلخوشی می خوانم
دلت را برای عاشقی می خواهم
صدایت را برای شادابی می شنوم
دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم
عطرت را برای مستی می بویم
خیالت را برای پرواز می خواهم
و خودت را نیز برای پرستش
چشمانم... دنیایی است
چشمانت... دنیایی است
چشمانش... دنیایی است
ضمایر مالکیت چه کاره اند؟!
دنیایی است... دیدن دارد ...!!!
(خودم)