فقط تو ...

 

اگر تو نبودی کدام واژه مرا تا عروج ما می برد
اگر تو نبودی سلام راکه به لبخند پاسخ می داد
نگاه منتظرم راه برنگاه می بست. زپشت پنجره چشمان من که را می جست؟
اگر تو نبودی کدام واژه به لبها ی من گره می خورد.
اگر تو نبودی سرای خاطره ام راز دارکه می بود.
اگر تو نبودی د لم هوای که را می کرد.
اگر تو نبودی سفر به یاد که آغاز می توانستم؟
اگر تو نبودی فضای خاطره ام عطر یاد که را داشت؟
اگر تو نبودی کدام واژه به جای تو در لب می شد
اگر تو نبودی دل غمدیده را چه کسی می برد؟
اگر تو نبودی کدام خنده مرا جان تازه می داد؟
اگر تو نبودی کدام شرم نجیبانه آتشم می زد؟
اگر تو نبودی کدام بغض غریبانه گریه سر می داد؟
اگر تو نبودی به شوق که آغاز می توانستم بکنم؟
اگر تو نبودی به کوی که پرواز می توانستم بکنم؟
تو را به جان سپیده ٬ تو را به سوسن وشبنم ٬ تو را به ساقه گندم ٬ تو را به سوره مریم تو را به نازکی خواب یک بنفشه زیبا ٬ تو را به بارش باران ٬ تو را به آبی دریا ٬ تورا به پاکی کوثر٬ تو را به عمر شبنم بی تاب ٬ تو را به رویش نیلو فرانه در مهتاب ٬ تو را به جان شقایق ٬ تو را به لاله تب دار ٬ تو را به گرمی آتش ٬ تو را به لحظه دیدار ٬ تو را به هق هق آرام و بی صدا سوگند بمان.... بمان گر تو بمانی بهار خواهد ماند ٬ بمان که گر بمانی هزار خواهد خواند ٬ بمان بهانه بودن ٬ بمان دلیل سرودن ٬ بمان امید شگفتی ٬ گر تو بمانی  ٬ دوباره خواهم ماند.
دوباره خواهم خواند ٬ برای باور فردا شبانه خواهم راند‌ ٬ بمان که من به شوق بودن باتو به افتاب روشن فردا سلام خواهم کرد.

بمان که گر تو بمانی امید خواهد ماند....

بالاخره ٬ اگر بمانی فردا خورشید طلوع می کند.....