شوهر جان !

از کوله بار اکنون، برایت سکوت آوردم، سکوت.... تو بگو کدامین واژه را، فریاد باید کرد...

شوهر جان !

از کوله بار اکنون، برایت سکوت آوردم، سکوت.... تو بگو کدامین واژه را، فریاد باید کرد...

آمار : 674365 بازدید Powered by Blogsky

سوگند به قلم، قسم به عشق

اصلا چرا دروغ، همین پیش پای تو / گفتم که یک غزل بنویسم برای تو
احساس می کنم که کمی پیرتر شدم / احساس می کنم که شدم مبتلای تو
برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو / دل می دهم دوباره به طعم صدای تو
از قول من بگو به دلت نرم تر شود / بی فایده ست این همه دوری ، فدای تو!
دریای من ! به ابر سپـردم بیـاورد / یک آسمان ، بهانه ی باران برای تو
ناقابل است ، بیشتر از این نداشتم / رخصت بده نفس بکشم در هوای تو

امیر دوشنبه 8 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 13:31

16 نظر

عنوان میخاد چیکار؟!

این همه آهنگ شاد وجود داره ولی هیچ کدوم به اندازه “خوشگلا باید برقصن” قر تو کمر آدم نمیندازه

اصلا لامصب یه فضایی درست می کنه که انگار همه باید برقصن و ثابت کنند خوشگلن.

پ.ن.1: عزیز دلم، شما برو بشین. خسته شدی!

پ.ن.2: تصویر مناسب با پوشش مرسوم در حد وبلاگ پیدا نکردیم!

امیر شنبه 6 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 16:09

29 نظر

در شب آرزوها، چقدر صبر کنم انتظار کشت مرا

شبهای دراز بی عبادت چه کنم ؟

طبعم به گناه کرده عادت چه کنم ؟

گویند کریم است و گنه میبخشد

گیرم که ببخشد ز خجالت چه کنم ؟

دلم را نذر دیدارت کرده بودم

پرپر شد و نیامدی...

آقای من ، مولایم.... این بار شب آرزوها با شب جمعه یکی شده...جان زهرا(س) بیا... بیا و برگرد که بر بهارمان می خندند و یک عده به انتظارمان می خندند...

عصر یک جمعه دلگیر،

دلم گفت: بگویم، بنویسم،
که چرا عشق به انسان نرسیدست...
چرا آب به انسان نرسیدست،
و هنوزم که هنوز است، غم عشق به پایان نرسیدست،
بگو حافظ دل‌خسته ز شیراز بیاید،
بنویسد که هنوزم که هنوز است،
چرا یوسف گم‌گشته به کنعان نرسیدست و
چرا کلبه احزان به گلستان نرسیدست،
عصر این جمعه دلگیر،
وجود تو کنار دل هر بی‌دل آشفته شود حس،
کجایی گل نرگس؟