اشک خواهم ریخت برای تو...!
برای تویی که ذره ذره وجودم را در دستهای نازک فشردی...!
تا آخرین امید را از من جدا سازی برایت اشک خواهم ریخت..!
برای تو ای انسان قرن بیستم. برای تویی که زندگی را بدرود گفتی و وجود را در اعماق تمدن و پیشرفت غرق کردی برای تو ای انسان قرن بیستم... ای انسان قرن تمدن ....!
برای تو گریه خواهم کرد. برای تو اشک خواهم ریخت ...!
برای تنهاییت ... و بر سر مقبره اصالت از دست رفته ات ...!
شمعی کوچک روشن خواهم کرد. یادگار سنتهای از دست رفته من . تو . ما.....!